خیراله همیشه می گفت: اگر خاک هم سر خودتون می ریزید؛ از یه جای بلندی بریزید!
فکر کنم منظورش این بود اگر قرار نیست قهرمان جام جهانی بشید؛ توی گروه مرگ مقابل قهرمان جهان و قهرمان اروپا بجنگید و به گاه برید بهتر از اینه که توی گروه دیگه ای کلاغ های کون دریده یِ عربستانی و روسی سَرِتون برینند. دقیقا به همین دلیله که من با چُس مثقال از خون اون خدابیامرز و البته چندتا تجربه اشتباه، ترجیح میدم در عشق زنی به بزرگی خورشید خانومم که سالهاست من رو به تخم هاش هم حساب نمی کنه بگاه برم اما در عشقِ آدم های کوچیکی که تعدادشون هم کم نیست نیوفتم.
خورشید خانوم؛
دردی یا درمان... نمی دونم.
مرگی یا زندگی... خدا می دونه.
خاکی یا طلا.... هیشکی نمی دونه.
اما خاک هم که باشی، بزرگی...؛ و از یه جای بلند. با افتخار به سر می گیرمت تا روح خیراله یه لبخند بزنه و بگه: شیر خشک دخترم حلالت، الحق که به خودم رفتی.
برای شنیدن مستم کن از حمید هیراد اینجا کلیک کنید.
