تو مثل گل به خودی دقیقه نود و پنج مراکش زیبایی.
تو مثل تلاش بازیکنان برای حفظ دروازه ایران زیبایی.
تو مثل لایی امیری به پیکه؛
مثل "وای" گفتن ایرانی ها بعد از ضربه سر طارمی؛
مثل اشک های آخر بازی دختر پسرهای ایرانی، گوشه استادیوم کازان، زیبایی.
تو زیباتر از میدان سرخ مسکو و رودهای سنت پترزبورگ و کرملین کازانی.
تو آنقدر زیبایی که می توانی غروب جمعه های روسیه را هم دلتنگ خودت کنی.
دلتنگتم.
